Beni hiçbir zaman tanıyamayacaksın, çünkü ben sadece yalnız kaldığımda ortaya çıkan bir ruha sahibim. Ve yazdıklarımı okuyarak beni anlayacağını sanma. Bunlar sadece gönlümden geçenlerin telaffuzudur.
Beni
anlayabilmen için öncelikle kendinle baş başa kalıp yapboz parçalarını
birleştirmelisin. Neyi savunuyor, neyi düşünüyorsan yakıp atmalısın. Parmak
izlerini yok etmelisin. Ve yeniden doğmuşçasına, kutsanmışçasına inanmalısın
hâlâ yaşadığına. Çünkü ancak o zaman bir ışık yanar ruhunun derinliklerinde. Yaşamak için, var olmak için bilmelisin ki
yok olmak gerekir. Hiç olmak. Şimdi sen kimsin ve nesin, sahi nerelerdeydin
bunca zaman?
Cevaplarını bulduğunda attığın her adımla karanlığı boğacak, ruhunun derinliklerindeki o ışık. Seni
yaşam ve ölüm arasında bir cılgaya çıkaracak. Şüphesiz sen içindeki
ışığın özünde gizlisin. Yaşam ve ölüm, kâmil ve beşer olmak, altı çıtalı bir
uçurtmanın parçalarıdır.
Yorumlar
Yorum Gönder