GÜZEL ADAM

 

T.Üren

GÜZEL ADAM

Gece saklar mı yorgan gibi

Üzerini örttüğüm zifir-i siyah saçlarımdan,

Beni evet, beni...

Ele veremediğim canıma yapışan

Ay ışığında gözlerimi kapatan...

Işıksız kalmışım gibi

Soluksuz

Ve artık omuzsuz.

Boylu boyunca göğsümde yatandan...

Bir yol var mı ölümden cayar gibi,

Fısıldasam ilk ve muhtemelen son kez,

Boynun kenarı en ince derisinden başlasam

Ve mırıldansam:

Güzel adam...

Sesim dağları çoktan aşmış,

Kendime çarpmanın mutlak kaçınılmazlığında,

Bıraksam kavgayı omuzlarından,

Neden böyle güçlüyken

Zayıf kalması karşımda,

Ve özünde merhamet sahibi,

Güneş kokan kollarının

Gözlerimi kör edip gidişine

Avucumda yorgan izi

Ağu ağu kusturan...

Öyle dağınık bırakmanın bedeli

Toparlanamamak mı yatağımın başucundan.

Uyandır beni uyandır

Ay'ı parçaladım yollarda

Ellerim ateş kesiği...

Hissediyorum,

Saçlarım yapışıyor ayaklarının altına.

Biliyorum sade üflesen geçerdi,

Ne münasebet gördüğümüz rüyalardan...

Uyanmalı artık

Göğsüm sığmıyor zindan kafesine

Göğsüm bağırıyor

Ve gece artık saklamıyor :

Sen, yine de,

Güzel adam...

Ecem Fulya Başlak