Bilinmez Oyun

T.Üren

        Bir zaman oluyor, her şeyin sana zıt kesildiği... Ne yaparsan yap, tek bir taşı yerinden oynatamadığın... Sanki her şey birlik oluyor sana karşı: O bile. Sense artık tanıyamadığın biri için çabalamaya devam ediyorsun. Kendine, umutlarına sarıla sarıla; düşünce dizlerinden destek alıp kalkarcasına. Tek bir dal arayıp da bulamadığın zamanlar oluyor. Oysaki küçük sevinçler yetecek, kaybettiğin gücünü toplamana. Yorgunluk dediğin nedir ki zaten? Sıcak bir gülüşle bitip gidene yorgunluk denemez herhalde.

       Her bir şeyi kabul ediyorsun da kayıtsızlığı yediremiyorsun kendine. Çaldığın kapıların yüzüne çarpılmasına, "belki"yle uyandığın her günün birer birer "asla"ya dönüşüne şahit oluyorsun. Tek bir adım yetecekken yeniden inanmana, o adım hiç atılmıyor. Razı geldiğin onca şeye rağmen bir tane bile ışık yanmıyor. Gözlerini kör eden bir karanlık içinde kalıyorsun. Yenilgiyi kabul edene kadar da bir kibrit bile yakmayı reddediyorsun. En çok yanılmaya da o noktada başlıyor insan. Hani hep deniyor ya "Ne olursa olsun inandığınız şeyi bırakmayın, pes etmeyin." Bu her durum için geçerli değilmiş. Bana kalsa korkakların işiydi pusup bir şeylerin değişmesini beklemek. Elbette herkesin korkuları var ancak onların arkasına sığınmak ya da korkularınla mücadelene devam etmek tamamen senin tercihin. Ben de çok korktum, ben de aynı soru işaretleri içinde kıvrandım durdum. Yine de beni durdurmaya yeterli olmamıştı. Ancak bir noktadan sonra istemesen de anlıyorsun, anlamaya mecbur kalıyorsun: Bazen çekilmek gerek.

      Sen sonuna kadar iste, sonuca zerre katkın olmuyor. Her şeyin yeri, zamanı öyle iyi kurulmuş ki bir dakika öne çekmek istesen mutluluğunu, o iki adım uzaklaşıyor senden. Her seferinde "Ya şimdi geldiyse zamanı..." diye kandırıp duruyorsun kendini üstüne üstlük. Ama sen bunu beklediğin müddetçe gelmeyecek çünkü senden çok daha güçlü hayat... Sen ortaya koyarken her şeyini, bütün engeller alay edecek seninle. Ta ki yenilgini kabul edene, belki de unutana dek. Sonra bir zaman gelecek, tersine döndüğü dünyanın... Karanlıktan korkmadığın, mum alevini izlerken yeniden yüreğinin titrediği bir an gelecek. O an sen hiç fark etmeden gelecek, inan. Geçmişteki zorlukları telafi edecek hayat, bu kez senden yana olarak. Bu neye göre düzenleniyor, bilmiyorum. Bildiğim tek şey ise senin kurallarının hiçbir hükmünün olmadığı. Bu oyun senin hamlelerinin bitmesini bekleyen, hiç acelesi olmayan ve aklının ermediği bir oyun.

                                  Kayra Kıylıoğlu