ÖLÜM VAR SEVGİLİM

 

T.Üren

Tekrar başlayabilseydik sevgilim,

Felek yolumu, yoluna çıkarabilseydi yeniden.

Bazen düşünüyorum da  

Şu ölüm denilen şey diyorum ne mahzun bir sessizlik

Bu gece, gene gelip çöktün yalnızlığım tam ortasına.

Sigaramın kor ateşinde beliren ay parçası suretin

Nasıl da tutsak bırakıyor kendine.

Öyle gerçek oluyor ki çoğu zaman

Uzanıp dokunsam diyorum

Yüzünü okşasam yeniden

Başımı omzuna bıraksam

Nefesinden öpsem.

Korkuyorum sevgilim.

Uyurken bebeğini izleyen anneler gibi yüreğim

Sessiz sedasız gürleyen şimşekler gibi.

Bu an hiç bitmesin istiyorum

Varsın duyulmasın nefesimi kesen sesin

Varsın dokunmasın deniz kokan ellerin

Varsın hasret kalsın kokum, kokuna

Gözlerin gözlerimden hiç eksilmesin yeter bana.

Birazdan güneş doğacak

Hava yavaş yavaş aydınlanırken sen ciğerimi yaka yaka gideceksin, biliyorum.

Sonra, sonra belki bir gün temelli gelirsin diye

Yine bir gece pencereyi açık bırakacağım

Kaç felek daha aralayacak içimdeki bu kara bulutlar sevgilim

Bu mecruh kalp iflah olur mu sensiz?

Onca umut, onca hayaller geçmiş bir zaman diliminde eskiyip gider mi?

Ne dersin sevgilim

Ölüm, bedenler gibi ruhları da perişan eder mi?

Kader bir şans daha verir mi toprak kokan cesetlere?

Sinem kanıyor sevgilim

Söyle bana ne zaman biter bu hicran

Ruha kazınmış onca hatıra nereye saklanır, ayrılığın matemi nasıl gömülür.

Peki, bu gözler unutur mu senin gibi bir güzeli.

Dilimde koca bir ah şimdi sevgilim

Bilirim, seversin maviyi

Durma koş, hadi!

Hayalini kurduğun uçsuz bucaksız deryalarda bekle beni.

Bu vuslat elbet bir gün biter, kavuşuruz be sevgilim.