H. Alkay |
nice sevdanın yitip de
kapımıza dayandığı bir çağda
hortumlara sürgülenen bir gemiyiz artık
rodosumuz hinlik yapıyor bize
yelkenli teknelerse cilve
üstelik yeme gelmemizi beklerken olta
bizi kayıkçı teknesi sanırken liman
oturacak bir kıyı bulmalı
sakin ve dingin bir zihin/arınmış ve kansız bir ruh
ve ancak çağın zararını telâfi etmek arzusu
bizi çıkartacak düzlüğe
ve ancak bambaşka bir insan olup
_yaşamak_
çağın bütün zararlarına inat
_insanca yaşamak_
Yorumlar
Yorum Gönder