Dokunmak

T.Üren

      Her zaman mesafeni koru denildi sana. Ne olursa olsun sınırını bil ve aşma. Gerekmedikçe laubali konuşmalara girme ve dokunma. Denilmedi mi yıllarca? 

     Bunların aksine bir şey diyeceğim ben sana. Aş  o sınırını ve çık kabuğundan bir an önce. Bilemezsin, belki dışarıda sana sunulan bir hayat var. Çık kabuğundan ve önce hisset, kendini keşfet ve silkelen, yumurtadan çıkan yavru kuş misali. Dön bak dünyaya ve sonunda sınırını aşabilen sana... Tutunmaya başladın mı bir kez hayata, umut olursun senden sonraki insanlığa. Dokunma demelerine rağmen dokunduysan birilerinin yaralarına. Merhem olduysan tuz basmaktan ziyade. İşte şimdi kimseyi dinleme. İlle de birilerini dinleyeceksen eğer...

     Nerede bir can ölse oralı olur yüreğim. Olmalı zaten. Olmazsa insan değil yüreğim diyen Ahmet Arif dinle.  Oralı olacaksın işte. Onun acısı senin acın olacak acılı, yarasını yara bileceksin yaralı, gülüşünden azık yapıp gülmeli olacaksın. Derdini dert bileceksin ve onun acılarına gülmek yerine onunla dertli olabileceksin. -lı yapım ekini eksik etmeyeceksin ve ışık olmak isteyene ışıklı bir yol çizdireceksin. Umut olacaksın karanlıkta yolunu kaybetmişlere ve umutlu günler vaat edeceksin yenilgiyi tabu haline getirenlere. 

     Dokunmalı yüreği memleket sevdasıyla yanıp tütenlere. Dokunmalı bir kuru ekmeğe talim edenlere ve yine dokunmalı geleceği emanet ettiği güzel gençliğe. İyilikle dokunmaya geldi mi kimseyi dineleme, dokun sen yine güzel yüreğinle o güzel yüreklere.