GEÇ KALAN SEVGİLİ

 

T.Üren

GEÇ KALAN SEVGİLİ

Tam olarak nasıl rastlaşmıştık acaba hiç fark etmeden geçip giden zamanlarda…

Mesela sen bir otobüs camından dalıp giderken uzaklara, ben gözüm saatte, hangi durakta nereye sefer bekliyordum acaba?

Her gün gittiğimiz çay bahçesinde, sen kaptırmış kendini yazılarını yazarken ben kim bilir hangi kitabın içine saklamış başımı, hülyalara dalmıştım acaba?

Hiç aynı sahilin aynı göğüne bakıp karnını doyurmuş muyduk kuşların, 

Eş zamanlarda ama farklı kişilere benzer mutluluklar yaşatmış mıydık örneğin,

Ben bir çocuğun gülüşünü izlerken sen de baharın sevincine ortak olmuş muydun acep?

Çok benzer alışılanlıklarımız olmuş muydu, düşünmeden edemiyor insan.

Aynı kitabın aynı sayfalarında ağlamış mıydık?

Ya da izlediğimiz bir filmin en güzel yerinde gülümsemiş miydik birbirimizden habersizce?

Sen de yemeğin üstüne çay içer miydin, hiç ara vermeden,

Heyecanlanınca susar kalır mıydın öylece,

Canın sıkılınca içine kapanır mıydın kimsesizce?

Peki, ben karanlığı çekmiş üstüme unutmaya çalışırken acıları sen neyin savaşını veriyordun aynı gecede

Yazgımız almış kalemi eline beklerken, nasıl bir dönemeçte ayrılmıştı yollarımız.

Gerçekten aşk tesadüfleri sever miydi sence de?

Kader sahiden bütün geç kalmaları affeder miydi bir gün.

Yeniden bir şans tanır mıydı tuzla buz olmuş kalplere?

Bir gönül kaç sevgi barındırabilirdi bir bedende?

İnsan unutup geçmişi, baştan başlamayı başarabilir miydi bu evrende?

Ne tuhaf, değil mi, bunları düşünüyor olmam…

Nasıl geçip gittiysen hiç habersiz geçip giden zamanda, şimdi de öylece geç git usulca yanımdan.

Bilmez misin yoksa?

Hayat geç kalanları affetmez.